Szlifowanie
Szlifowanie stanowi rodzaj obróbki powierzchniowej, której celem jest zmniejszenie nierówności i ujednolicenie wszystkich powierzchni obrabianego przedmiotu.
W procesie tym dochodzi do:
- ścierania wierzchołków nierówności;
- uzyskania zamierzonej chropowatości;
- stępienia i zaokrąglenia krawędzi;
- pozbawienia nalotów tlenkowych, korozji oraz zatłuszczeń.
W procesie szlifowania z zastosowaniem kształtek ściernych usuwanie nierówności powierzchni obrabianej następuje na drodze ścierania wierzchołków nierówności. Szlifowanie jest wspomagane wodnymi roztworami płynów wspomagających obróbkę zawierających m.in. środki odtłuszczające czy inhibitory korozji.
Operacje szlifowania wykonuje się zarówno w wibratorach kołowych, rynnowych, jak i w wygładzarkach odśrodkowych. Jedynym ograniczeniem zastosowania wygładzarek odśrodkowych do procesów szlifierskich jest masa oraz wielkość obrabianego przedmiotu.
Wszystkie z powyższych, zarówno maszyny jak i środki technologiczne, wymagają starannego doboru w zależności od tego, z jakiego materiału wykonane są detale przeznaczone do obróbki oraz jaki efekt na ich powierzchni chcemy osiągnąć.
Kształtki ceramiczne znajdują zastosowanie głównie podczas obróbki stali, staliwa lub żeliwa. Podczas obróbki przedmiotów z mosiądzu, odlewów ze stopów cynku (ZnAl) lub odlewów ze stopów aluminium lepsze wyniki jakościowe uzyskuje się za pomocą kształtek ściernych o spoiwach żywicznych.
Szlifowanie stanowi najczęściej jeden z etapów poprzedzających wybłyszczenie powierzchni.